سلام سحر عزيز.......
تو هزاران بار گلي
چقدر سخته.......از شعري كه خاطره بدي داري بري توي وبلگي بازم اون شعر رو ببيني و مجبور باشي بازم بخونيش.
شعري كه معشوقي هوسباز فقط براي ارتباط آمد برايم زمزمه كرد و.....
تنهام گذاشت آخه اون ميگفت سنگ صبورت ميشم باهات ميام و تنها مرگ هم نمي تواند بين ما جدايي بياندازد چون باهبت غروب خواهم كرد ......
چقدر سخته باور كردن رفتنش رو در حالي چشمت هنوز بدنبال رد پايي در كوچه نااميدانه بلغزد
چقدر خسته شدم از دوروئي و دورنگي ها.
