سلام سحر عزيز سطرهاي اول دلتنگيتون رو كه خوندم ياد خودم افتادم و خواستم بهتون بگم چه كار كنيد بهتر بشيد اما با خوندن بقيه داستان نظرم برگشت
دوست عزيز من شما رو نمي شناسم خانواده هاتون رو اتفاقي با وبلاگتون اشنا شدم اما اگه اجازه بديد نظري دارم
موضوع پيش اومده بيشترين ضررش براي خود شماست و بعد هم نامزدتون با وجودي كه بازيگراي اصليشون شما دو نفر نبوديد
مي دونم درخواستي كه ازتون دارم خيلي سخت و سنگينه اما بهترين كسي كه مي تونه اين موضوع رو سروسامون بده خود شما هستيد!
سخته مي فهمم اما بريد و تنهايي با هر دو خواهر ياد شده صحبت كنيد بگيد مي فهمم ناراحتيهاتون رو مي فهمم مادر اشتباه كرده اما واقعا توي دلشون چيزي نيست و وحيد اقا رو مثل پسرشون دوست داره و گاهي از روي نازك دلي حرفي مي زنه كه واقعا بي منظوره
بعدش هم خودت عذر خواهي كن و از دل هر دو در بيار مي دونم سخته شايد فكر كتني غرورتون مي شكنه اما بهتر از قهره شما غير از مراسم ازدواج توي زندگي اينده تون به حمايت خانواده شوهر به هر حال نياز داريد
يه بار سختي و به اصطلاع شكستن غرور از من با تجربه بپرسيد يم ارزه به قهر
نزار كشدار تر از اين بشه داري زندگي تازه اي رو شروع مي كني مصمم باش و از خود گذشته
خوشبخت ترين باشيد
سخته مي دونم امااگه بخواهي مي توني با دلي پاك و چشمي مهربان به هدفت و عشقت برسي